Wiele wątpliwości podatników wiąże się z odliczeniem wydatków związanych z pobytem osób niepełnosprawnych w sanatoriach i innych tego typu placówkach.
Wiele wątpliwości podatników wiąże się z odliczeniem wydatków związanych z pobytem osób niepełnosprawnych w sanatoriach i innych tego typu placówkach. Odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej podlegają m.in. wydatki poniesione na odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne.Przede wszystkim trzeba pamiętać, że warunkiem skorzystania z odliczenia również w tym przypadku jest to, że nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.Warto zauważyć, że pobyt na turnusie rehabilitacyjnym może wiązać się z dwoma tytułami do odliczenia. Raz w pełnej kwocie w ramach pobytu na turnusie rehabilitacyjnym, a jeśli pobyt wiąże się z koniecznością opłacenia opiekuna, to dodatkowo podatnik ma prawo do odliczenia wydatków za opiekującą się nią osobę w ramach ulgi na opłacenie przewodnika w kwocie limitowanej. Oczywiście, o ile zostały spełnione pozostałe warunki określone w ustawie.
WAŻNE! Dom pomocy społecznej nie jest zakładem opieki zdrowotnej. Podstawą do odliczenia wysokości poniesionego wydatku stanowi rachunek lub faktura VAT wystawiona za pobyt w danej placówce, tj. zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych. Prawo do odliczenia wydatków związanych z odpłatnym pobytem w specjalistycznym zakładzie rehabilitacji nie przysługuje osobie, która nie posiada orzeczenia o niepełnosprawności. Czy to sanatorium. Pewne wątpliwości mogą wiązać się z ustaleniem, czy dana placówka spełnia warunki określone w ustawie. Odliczeniu podlega odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne. Ustawa podatkowa nie precyzuje ani pojęcia zakład opiekuńczo-leczniczy, ani zakład pielęgnacyjno-opiekuńczy. Organy podatkowe w tej sytuacji odwołują się do innych przepisów. Zgodnie z nimi, zakład opieki zdrowotnej jest wyodrębnionym organizacyjnie zespołem osób i środków majątkowych utworzonych i utrzymywanych w celu udzielenia świadczeń zdrowotnych i promocji zdrowia. Zakład opieki zdrowotnej może być również utworzony i utrzymywany w celu prowadzenia badań naukowych i prac badawczo-rozwojowych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych i promocją zdrowia. Zakładem opieki zdrowotnej jest szpital, zakład opiekuńczo-leczniczy oraz zakład pielęgnacyjno-opiekuńczy, sanatorium, prewentorium. Ponadto także inny niewymieniony z nazwy zakład przeznaczony dla osób, których stan zdrowia wymaga udzielania całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych w odpowiednim stałym pomieszczeniu, przychodnia, ośrodek zdrowia, poradnia, pogotowie ratunkowe, medyczne laboratorium diagnostyczne, pracownia protetyki stomatologicznej i ortodoncji, zakład rehabilitacji leczniczej, żłobek, inny zakład, spełniający warunki określone w ustawie. Zakład opiekuńczo-leczniczy udziela całodobowych świadczeń zdrowotnych, które obejmują swoim zakresem pielęgnację i rehabilitację osób niewymagających hospitalizacji, oraz zapewnia im środki farmaceutyczne i materiały medyczne, pomieszczenie i wyżywienie odpowiednie do stanu zdrowia, a także opiekę w czasie organizowanych zajęć kulturalno-rekreacyjnych. Zaś zakład pielęgnacyjno-opiekuńczy udziela całodobowych świadczeń zdrowotnych, które obejmują swoim zakresem pielęgnację, opiekę i rehabilitację osób niewymagających hospitalizacji, oraz zapewnia im kontynuację leczenia farmakologicznego, pomieszczenie i wyżywienie odpowiednie do stanu zdrowia, a także prowadzi edukację zdrowotną tych osób i członków ich rodzin. Dokonując takiej interpretacji i odwołując się do przepisów o zakładach opieki zdrowotnej, należy uznać, że dom pomocy społecznej nie jest zakładem opieki zdrowotnej. Tym samym opłaty poniesione za pobyt w tym domu w żadnym wypadku nie można traktować jako opłaty za pobyt w zakładzie opiekuńczo-leczniczym, pielęgnacyjno-opiekuńczym. Zdaniem organu podatkowego nie jest to pobyt związany z rehabilitacją, która stanowi zorganizowany system działania obejmujący usprawnienie lecznicze, psychiczne, społeczne, zawodowe, a proces rehabilitacji ma spowodować usunięcie skutków choroby, zmniejszenie następstwa nieodwracalnych zmian lub wyrównanie ich w takim stopniu, aby poszkodowanym przywrócić ich społecznie przydatną sprawność (np. postanowienie US Łódź – Widzew z 5 kwietnia 2006 r., nr IX-005/104/Z/K/06).Obiady na mieście bez ulgi. Odliczeniu podlegają oczywiście tylko wydatki związane bezpośrednio z pobytem na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, np. zakwaterowanie, wyżywienie i zabiegi. Powinny one wynikać z rachunku czy faktury wystawionej przez tę placówkę. Dodatkowe wydatki poniesione w związku z pobytem, takie jak np. opłacenie miejsca parkingowego czy opłata miejscowa tzw. klimatyczna nie będą podlegały odliczeniu. Nie można ich bowiem traktować jako wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne związanych z pobytem na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego. Mając na uwadze powyższe wydatki poniesione na opłacenie miejsca parkingowego i na opłatę miejscową, nie mieszczą się w kategorii wydatków poniesionych przez osobę niepełnosprawną na cele rehabilitacyjne, a co za tym idzie nie podlegają odliczeniu od dochodu z tego tytułu w zeznaniu podatkowym. Wymogu bezpośredniości nie spełniają także wydatki z tytułu osobiście ponoszonych kosztów związanych z zakwaterowaniem i wyżywienia w danej miejscowości kuracyjnej podczas pobytu na tzw. leczeniu ambulatoryjnym.Na podatku nie zaoszczędzą także rodzice niepełnosprawnych dzieci, które przebywały na tzw. zielonej szkole. W ocenie organów podatkowych zielona szkoła jest formą tzw. imprezy wyjazdowej, związanej z realizacją programu nauczania. DEFINICJE ZE SŁOWNIKA w wyjaśnieniach organy podatkowe wskazują, że w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest definicji pojęć rehabilitacja oraz rehabilitacja lecznicza. W celu dokonania wykładni przepisów podatkowych sięgają więc do znaczeń słownikowych. Przez rehabilitację rozumie się przywrócenie choremu sprawności fizycznej i psychicznej poprzez stosowanie odpowiednich zabiegów leczniczych. Rehabilitacja lecznicza zaś to połączenie leczenia z postępowaniem usprawniającym, które obejmuje zabiegi fizykoterapeutyczne, wodolecznictwo, światłolecznictwo, elektrolecznictwo, mechanoterapię i kinezyterapię. Decydujące dla możliwości skorzystania z odliczenia wydatków na pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej jest to, żeby placówka była zakładem rehabilitacji leczniczej (np. postanowienie US w Legnicy z 12 lipca 2006 r. nr PDII415/1/40/2006).
WAŻNE! Dom pomocy społecznej nie jest zakładem opieki zdrowotnej. Podstawą do odliczenia wysokości poniesionego wydatku stanowi rachunek lub faktura VAT wystawiona za pobyt w danej placówce, tj. zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych. Prawo do odliczenia wydatków związanych z odpłatnym pobytem w specjalistycznym zakładzie rehabilitacji nie przysługuje osobie, która nie posiada orzeczenia o niepełnosprawności. Czy to sanatorium. Pewne wątpliwości mogą wiązać się z ustaleniem, czy dana placówka spełnia warunki określone w ustawie. Odliczeniu podlega odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne. Ustawa podatkowa nie precyzuje ani pojęcia zakład opiekuńczo-leczniczy, ani zakład pielęgnacyjno-opiekuńczy. Organy podatkowe w tej sytuacji odwołują się do innych przepisów. Zgodnie z nimi, zakład opieki zdrowotnej jest wyodrębnionym organizacyjnie zespołem osób i środków majątkowych utworzonych i utrzymywanych w celu udzielenia świadczeń zdrowotnych i promocji zdrowia. Zakład opieki zdrowotnej może być również utworzony i utrzymywany w celu prowadzenia badań naukowych i prac badawczo-rozwojowych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych i promocją zdrowia. Zakładem opieki zdrowotnej jest szpital, zakład opiekuńczo-leczniczy oraz zakład pielęgnacyjno-opiekuńczy, sanatorium, prewentorium. Ponadto także inny niewymieniony z nazwy zakład przeznaczony dla osób, których stan zdrowia wymaga udzielania całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych w odpowiednim stałym pomieszczeniu, przychodnia, ośrodek zdrowia, poradnia, pogotowie ratunkowe, medyczne laboratorium diagnostyczne, pracownia protetyki stomatologicznej i ortodoncji, zakład rehabilitacji leczniczej, żłobek, inny zakład, spełniający warunki określone w ustawie. Zakład opiekuńczo-leczniczy udziela całodobowych świadczeń zdrowotnych, które obejmują swoim zakresem pielęgnację i rehabilitację osób niewymagających hospitalizacji, oraz zapewnia im środki farmaceutyczne i materiały medyczne, pomieszczenie i wyżywienie odpowiednie do stanu zdrowia, a także opiekę w czasie organizowanych zajęć kulturalno-rekreacyjnych. Zaś zakład pielęgnacyjno-opiekuńczy udziela całodobowych świadczeń zdrowotnych, które obejmują swoim zakresem pielęgnację, opiekę i rehabilitację osób niewymagających hospitalizacji, oraz zapewnia im kontynuację leczenia farmakologicznego, pomieszczenie i wyżywienie odpowiednie do stanu zdrowia, a także prowadzi edukację zdrowotną tych osób i członków ich rodzin. Dokonując takiej interpretacji i odwołując się do przepisów o zakładach opieki zdrowotnej, należy uznać, że dom pomocy społecznej nie jest zakładem opieki zdrowotnej. Tym samym opłaty poniesione za pobyt w tym domu w żadnym wypadku nie można traktować jako opłaty za pobyt w zakładzie opiekuńczo-leczniczym, pielęgnacyjno-opiekuńczym. Zdaniem organu podatkowego nie jest to pobyt związany z rehabilitacją, która stanowi zorganizowany system działania obejmujący usprawnienie lecznicze, psychiczne, społeczne, zawodowe, a proces rehabilitacji ma spowodować usunięcie skutków choroby, zmniejszenie następstwa nieodwracalnych zmian lub wyrównanie ich w takim stopniu, aby poszkodowanym przywrócić ich społecznie przydatną sprawność (np. postanowienie US Łódź – Widzew z 5 kwietnia 2006 r., nr IX-005/104/Z/K/06).Obiady na mieście bez ulgi. Odliczeniu podlegają oczywiście tylko wydatki związane bezpośrednio z pobytem na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, np. zakwaterowanie, wyżywienie i zabiegi. Powinny one wynikać z rachunku czy faktury wystawionej przez tę placówkę. Dodatkowe wydatki poniesione w związku z pobytem, takie jak np. opłacenie miejsca parkingowego czy opłata miejscowa tzw. klimatyczna nie będą podlegały odliczeniu. Nie można ich bowiem traktować jako wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne związanych z pobytem na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego. Mając na uwadze powyższe wydatki poniesione na opłacenie miejsca parkingowego i na opłatę miejscową, nie mieszczą się w kategorii wydatków poniesionych przez osobę niepełnosprawną na cele rehabilitacyjne, a co za tym idzie nie podlegają odliczeniu od dochodu z tego tytułu w zeznaniu podatkowym. Wymogu bezpośredniości nie spełniają także wydatki z tytułu osobiście ponoszonych kosztów związanych z zakwaterowaniem i wyżywienia w danej miejscowości kuracyjnej podczas pobytu na tzw. leczeniu ambulatoryjnym.Na podatku nie zaoszczędzą także rodzice niepełnosprawnych dzieci, które przebywały na tzw. zielonej szkole. W ocenie organów podatkowych zielona szkoła jest formą tzw. imprezy wyjazdowej, związanej z realizacją programu nauczania. DEFINICJE ZE SŁOWNIKA w wyjaśnieniach organy podatkowe wskazują, że w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest definicji pojęć rehabilitacja oraz rehabilitacja lecznicza. W celu dokonania wykładni przepisów podatkowych sięgają więc do znaczeń słownikowych. Przez rehabilitację rozumie się przywrócenie choremu sprawności fizycznej i psychicznej poprzez stosowanie odpowiednich zabiegów leczniczych. Rehabilitacja lecznicza zaś to połączenie leczenia z postępowaniem usprawniającym, które obejmuje zabiegi fizykoterapeutyczne, wodolecznictwo, światłolecznictwo, elektrolecznictwo, mechanoterapię i kinezyterapię. Decydujące dla możliwości skorzystania z odliczenia wydatków na pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej jest to, żeby placówka była zakładem rehabilitacji leczniczej (np. postanowienie US w Legnicy z 12 lipca 2006 r. nr PDII415/1/40/2006).
