Problemy dotyczące odliczeń związanych z samochodem wiążą się z dwiema kategoriami odliczenia. Podatnik może odliczyć wydatki poniesione na przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności oraz związane z dojazdami na zabiegi.
Problemy dotyczące odliczeń związanych z samochodem wiążą się z dwiema kategoriami odliczenia. Podatnik może odliczyć wydatki poniesione na przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności oraz związane z dojazdami na zabiegi. Niestety, nie każda przeróbka to przystosowanie i nie każdy zabieg można uznać za niezbędny.Do pierwszej kategorii odliczeń należy zaliczyć wydatki poniesione na przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. W tym przypadku podatnicy często mylą przystosowanie z nabyciem i chcą korzystać z odliczenia także od kwoty wydatkowanej na zakup auta.Wydatki na przystosowanie. Jednak z brzmienia przepisów jasno wynika, że odliczeniu od dochodu podlegają tylko i wyłącznie wydatki poniesione na przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, a nie na zakup pojazdu mechanicznego (samochodu). Pamiętajmy, że katalog wydatków podlegających odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej ma charakter zamknięty. Oznacza to, że odliczeniu podlegają tylko wydatki enumeratywnie w nim wymienione, a rozszerzająca interpretacja tego przepisu jest niedozwolona. Należy przy tym podkreślić, że za przystosowanie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności rozumieć należy te czynności i wydatki, których skutkiem jest przerobienie pojazdu mechanicznego w sposób umożliwiający korzystanie z niego przez osobę niepełnosprawną. Przeróbki te mogą dotyczyć np. elementów związanych z kierowaniem pojazdem, czyli dostosowaniem pojazdu do potrzeb niepełnosprawnego kierowcy, elementów umożliwiających przemieszczanie się pojazdem, czyli dostosowaniem pojazdu do potrzeb niepełnosprawnego pasażera. Organy podatkowe zwracają jednak uwagę, że przepis wyraźnie zawęża zakres przeróbek, uzależniając je każdorazowo od potrzeb osoby niepełnosprawnej wynikających z charakteru niepełnosprawności. Niemożliwe będzie zatem nie tylko odliczenie wydatków na zakup, ale także na remont samochodu.
Ważne! W przypadku jakichkolwiek wątpliwości co do przysługiwania prawa do ulgi rehabilitacyjnej warto występować z wnioskiem o wydanie wiążącej interpretacji prawa podatkowego. Dojazdy na rehabilitację. Drugim odliczeniem związanym z samochodem, który przysparza podatnikom wielu wątpliwości, jest odliczenie wydatków na używanie auta. Przypomnijmy, że, zgodnie z ustawą, wydatkami na cele rehabilitacyjne są także wydatki ponoszone przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną na używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa. Przy czym chodzi o używanie dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne.Przede wszystkim trzeba zauważyć, że odliczenie to nie przysługuje każdej osobie niepełnosprawnej posiadającej stosowny dokument potwierdzający niepełnosprawność. Ustawa o podatku dochodowym nie definiuje pojęcia ani zabiegu, ani rehabilitacji. Również w tym przypadku organy podatkowe sięgają do znaczeń słownikowych. Uznają, że zabieg stanowi interwencję mającą na celu wywołanie określonego skutku, będącego zwykle środkiem zaradczym przeciwdziałającym czemuś. Rehabilitacja zaś w medycynie oznacza przywracanie sprawności fizycznej, psychicznej i społecznej utraconej wskutek schorzeń i urazów, przez stosowanie działań usprawniających. Rehabilitacja jest procesem medyczno-społecznym, którego celem jest przywrócenie człowiekowi niepełnosprawnemu utraconych funkcji w przebiegu choroby, a także wad rozwojowych i wrodzonych. Innymi słowy, rehabilitacja osób niepełnosprawnych oznacza zespół działań, w szczególności organizacyjnych, leczniczych, psychologicznych, technicznych, szkoleniowych, edukacyjnych i społecznych zmierzających do osiągnięcia, przy aktywnym uczestnictwie tych osób, możliwie najwyższego poziomu ich funkcjonowania, jakości życia i integracji społecznej. Niezbędny, czyli konieczny. Odliczeniu podlegają jednak tylko wydatki poniesione w związku z koniecznym przewozem na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne. W ocenie organów podatkowych, wyrażenie „zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne” zawęża w istotny sposób cel przejazdu, który upoważnia do zastosowania przedmiotowego odliczenia. W odliczeniu tym nie mieszczą się wizyty u lekarzy, których celem jest jedynie rozpoznanie bieżącego stanu zdrowia pacjenta, wizyty kontrolne czy wskazanie dalszego sposobu leczenia, itp. Samo odliczenie jest limitowane i wydatek nie musi być dokumentowany. W interpretacjach organy podatkowe zwracają jednak uwagę, że dla celów dowodowych potwierdzających uczestnictwo w zabiegach podatnik powinien posiadać np. skierowanie lekarskie, kartę zabiegową, zaświadczenie o uczestnictwie w zabiegach. Udokumentowania nie wymagają jedynie wydatki na przewóz na zabiegi, natomiast potwierdzenia wymaga uczestnictwo w niezbędnych zabiegach rehabilitacyjnych (np. postanowienie US w Łęczycy z 4 maja 2006 r. nr US I / 415 – 14 / 2006).ULGI WYJĄTKIEM OD ZASADY Organy podatkowe bardzo często przypominają, że zgodnie z zasadą przyjętą w orzecznictwie NSA, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tak więc przepisy dotyczące ulg podatkowych, interpretowane powinny być ściśle, a każda ich nadinterpretacja jest niedopuszczalna (np. postanowienie Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście z 13 czerwca 2006 r., nr 1449/2CF/415/IP-45/06/GW).Musisz być właścicielem. Samochód musi być własnością lub współwłasnością osoby niepełnosprawnej lub osoby, na utrzymaniu której znajduje się osoba niepełnosprawna. Przeniesienie własności następuje w drodze umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy. Umowa użyczenia nie stanowi już tytułu własności użytkowanego samochodu. Brak jest podstaw do skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej przez podatnika, który używa samochodu dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne. Jednak już przeszkodą do skorzystania z ulgi nie jest w tym przypadku brak posiadania dowodu rejestracyjnego na niepełnosprawnego małżonka. Jeżeli między małżonkami istnieje wspólność majątkowa, każdy z małżonków jest współwłaścicielem samochodu osobowego.
Ważne! W przypadku jakichkolwiek wątpliwości co do przysługiwania prawa do ulgi rehabilitacyjnej warto występować z wnioskiem o wydanie wiążącej interpretacji prawa podatkowego. Dojazdy na rehabilitację. Drugim odliczeniem związanym z samochodem, który przysparza podatnikom wielu wątpliwości, jest odliczenie wydatków na używanie auta. Przypomnijmy, że, zgodnie z ustawą, wydatkami na cele rehabilitacyjne są także wydatki ponoszone przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną na używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa. Przy czym chodzi o używanie dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne.Przede wszystkim trzeba zauważyć, że odliczenie to nie przysługuje każdej osobie niepełnosprawnej posiadającej stosowny dokument potwierdzający niepełnosprawność. Ustawa o podatku dochodowym nie definiuje pojęcia ani zabiegu, ani rehabilitacji. Również w tym przypadku organy podatkowe sięgają do znaczeń słownikowych. Uznają, że zabieg stanowi interwencję mającą na celu wywołanie określonego skutku, będącego zwykle środkiem zaradczym przeciwdziałającym czemuś. Rehabilitacja zaś w medycynie oznacza przywracanie sprawności fizycznej, psychicznej i społecznej utraconej wskutek schorzeń i urazów, przez stosowanie działań usprawniających. Rehabilitacja jest procesem medyczno-społecznym, którego celem jest przywrócenie człowiekowi niepełnosprawnemu utraconych funkcji w przebiegu choroby, a także wad rozwojowych i wrodzonych. Innymi słowy, rehabilitacja osób niepełnosprawnych oznacza zespół działań, w szczególności organizacyjnych, leczniczych, psychologicznych, technicznych, szkoleniowych, edukacyjnych i społecznych zmierzających do osiągnięcia, przy aktywnym uczestnictwie tych osób, możliwie najwyższego poziomu ich funkcjonowania, jakości życia i integracji społecznej. Niezbędny, czyli konieczny. Odliczeniu podlegają jednak tylko wydatki poniesione w związku z koniecznym przewozem na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne. W ocenie organów podatkowych, wyrażenie „zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne” zawęża w istotny sposób cel przejazdu, który upoważnia do zastosowania przedmiotowego odliczenia. W odliczeniu tym nie mieszczą się wizyty u lekarzy, których celem jest jedynie rozpoznanie bieżącego stanu zdrowia pacjenta, wizyty kontrolne czy wskazanie dalszego sposobu leczenia, itp. Samo odliczenie jest limitowane i wydatek nie musi być dokumentowany. W interpretacjach organy podatkowe zwracają jednak uwagę, że dla celów dowodowych potwierdzających uczestnictwo w zabiegach podatnik powinien posiadać np. skierowanie lekarskie, kartę zabiegową, zaświadczenie o uczestnictwie w zabiegach. Udokumentowania nie wymagają jedynie wydatki na przewóz na zabiegi, natomiast potwierdzenia wymaga uczestnictwo w niezbędnych zabiegach rehabilitacyjnych (np. postanowienie US w Łęczycy z 4 maja 2006 r. nr US I / 415 – 14 / 2006).ULGI WYJĄTKIEM OD ZASADY Organy podatkowe bardzo często przypominają, że zgodnie z zasadą przyjętą w orzecznictwie NSA, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tak więc przepisy dotyczące ulg podatkowych, interpretowane powinny być ściśle, a każda ich nadinterpretacja jest niedopuszczalna (np. postanowienie Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście z 13 czerwca 2006 r., nr 1449/2CF/415/IP-45/06/GW).Musisz być właścicielem. Samochód musi być własnością lub współwłasnością osoby niepełnosprawnej lub osoby, na utrzymaniu której znajduje się osoba niepełnosprawna. Przeniesienie własności następuje w drodze umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy. Umowa użyczenia nie stanowi już tytułu własności użytkowanego samochodu. Brak jest podstaw do skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej przez podatnika, który używa samochodu dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne. Jednak już przeszkodą do skorzystania z ulgi nie jest w tym przypadku brak posiadania dowodu rejestracyjnego na niepełnosprawnego małżonka. Jeżeli między małżonkami istnieje wspólność majątkowa, każdy z małżonków jest współwłaścicielem samochodu osobowego.
