Ulga rehabilitacyjna jest jednym z nielicznych przywilejów, które przysługują podatnikom. Ta ulga związana jest z wydatkami rehabilitacyjnymi i mającymi na celu ułatwienie życia osobom niepełnosprawnym. Ulgi podatkowe i inne preferencje dla podatników są wyjątkiem od zasady, że wszyscy muszą płacić podatki. Z tego właśnie powodu ustawodawca szczegółowo ustala warunki, jakie trzeba spełnić, aby móc korzystać z różnego rodzaju przywilejów. W przypadku ulgi rehabilitacyjnej warunków takich jest sporo. Trzeba je dobrze poznać, bo konsekwencje bezpodstawnego odliczania ulgi mogą niemało kosztować. Aby móc skorzystać z ulgi, niepełnosprawny podatnik musi posiadać orzeczenie o stopniu niepełnosprawności.Orzeczenie ustalające stopień niepełnosprawności stanowi także podstawę do przyznania ulg i uprawnień na podstawie odrębnych przepisów – np. do korzystania z ulgowych przejazdów środkami komunikacji publicznej. Odliczenia od dochodu. Ulga rehabilitacyjna pozwala na odliczenie od podstawy opodatkowania, czyli od dochodu, wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych. Dotyczy to wydatków poniesionych w danym roku podatkowym.

Z ulgi rehabilitacyjnej mogą korzystać następujący podatnicy:

Jeżeli z odliczenia będzie korzystał podatnik, który jest osobą niepełnosprawną, konieczne jest posiadanie stosownych orzeczeń o niepełnosprawności. Nie można o tym zapominać, bo brak stosownego dokumentu spowoduje konieczność zaprzestania odliczania i zwrot poczynionych bezprawnie odliczeń.

Osoba, której dotyczy wydatek, musi posiadać:

• orzeczenie o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach,
• decyzję przyznającą rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną,
• orzeczenie o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów,
• orzeczenie o niepełnosprawności, wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.

  Odrębne przepisy stanowią, że ustala się trzy stopnie niepełnosprawności:

• znaczny,
• umiarkowany,
• lekki.

Uprawnienia opiekunów. Odliczeń z tytułu wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne mogą dokonywać również podatnicy, na których utrzymaniu znajdują się osoby niepełnosprawne. Oznacza to, że sam podatnik, który będzie korzystał z odliczenia, nie jest niepełnosprawny, ale utrzymuje i zajmuje się opieką osoby niepełnosprawnej. Nie w każdym przypadku możliwe będzie jednak odliczenie. Nie bez znaczenia będą tu przede wszystkim takie kwestie, jak to, kim dla podatnika jest osoba niepełnosprawna i jakiej wysokości dochód uzyskuje.

Podatnik ma prawo do skorzystania z ulgi tylko w przypadku, gdy opiekuje się:

• współmałżonkiem,
• dzieckiem własnym lub przysposobionym,
• dzieckiem obcym przyjętym na wychowanie,
• pasierbem,
• rodzicem,
• teściem,
• rodzeństwem,
• ojczymem, macochą,
• zięciem, synową.

  Zgodnie z przepisami podatkowymi określającymi podstawy do dokonywania odliczeń, osoba niepełnosprawna zaliczona do jednej z kategorii niepełnosprawności, pozostająca na utrzymaniu podatnika, nie może w roku podatkowym uzyskać dochodów większych niż 9120 zł. W przeciwnym razie opiekunowi nie przysługuje prawo do ulgi.

 

{backbutton}